به باران، نادیده دوست داشتنی!
در میان جمع گرم و خوب یاران
آمده اینک گلی با نام باران
خنده اش سبز و لطیف همچون بهاران
در نگاهش برق امید دل امیدواران
گرچه شاید سرد بوده نغمه آوازاکم!
تو بدان نغمه بهانه ست،
تا بگویم دوست میدارم تو را بارانکم!
پدرام علیزاده (فردا)
آبان86
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر